یکی از اجزای کلیدی در ساخت یک ساختمانها ، چاره اندیشی جهت دفع رطوبت سازه است. در مهندسی ساختمان های امروزی، رطوبت مشکلی است که می خواهید از آن اجتناب کنید.
از دیوارها گرفته تا سقف، هر زمان که رطوبت نتواند از آن عبور کند، می تواند منجر به هر چیزی شود، از لکه های پوسیده و کپک گرفته تا اکسیداسیون ، خرابی تاسیسات و آسیب های جدی دیگر.
در بین عایق ها ، لایه های تنفسی مقاومت کمتری در برابر بخار نشان میدهند، بنابراین بخار آب می تواند آزادانه تر، بدون نیاز به تهویه جداگانه بالای سقف، خارج شود.
مزیت آشکار عایق تنفسی این است که خطر تراکم رطوبت در مقایسه با نمونه غیر قابل تنفسی کاهش می یابد.
به چند دلیل لایه بخاربند ضروری است.
- وزن سبک نسبت به سطح تحت پوشش
- کمک به جلوگیری از ورود آب و رطوبت و همچنین دفع مناسب آب جمع‌آوری‌شده
- تقویت عایق با محدود کردن خروج گرما از ساختمان
لایه تنفسی چیست؟
لایه تنفسی در برابر آب مقاوم میباشد اما بخار آب در آن قابل نفوذ است. آنها به عنوان “عایق تنفسی” نیز نامیده می شوند زیرا اجازه می دهند سازه با تخلیه رطوبت به بیرون تهویه شود و از تجمع آن جلوگیری می کند.
همچنین تراکم بینابینی لایه تنفسی حرکت هوا را از طریق دیوار محدود می کنند که به بهبود راندمان حرارتی ساختمان کمک می کند.
متداول‌ترین نوع لایه تنفسی “نفوذپذیر بخار (VP)” از نوع ۳ لایه ادغام شده است، این نوع عایق طبق استاندارد BS 5250 امکان تهویه بیشتر را فراهم میسازد.
لایه های تنفسی علاوه بر داشتن خواص تهویه بهتر نسبت به لایه های بدون تنفس، این مزیت را دارند که سبک وزن تر، بادوام تر هستند و نصب آسان تری دارند.
عایق تنفسی Isomat
عایق تنفسی Isomat
